Formáli
Ritunarsaga þessa verks er orðin lengri en til stóð í upphafi. Fyrir tæpum tíu árum gerði höfundur samning við bókaútgáfuna Iðunni um útgáfu á spádómum Nostradamusar. Bókin Framtíðarsýnir sjáenda - Sýnir Nostradamusar og aðrir spádómar kom út skömmu fyrir jólin 1987. Öllum að óvörum seldist bókin upp á aðeins þremur dögum. Önnur prentun bókarinnar fékk einnig mjög góðar móttökur og sýnt þótti að áhugi Íslendinga á efninu væri meiri en nokkurn hafði órað fyrir.
Í Framtíðarsýnir sjáenda er gefið í skyn að framtíðarleiðtogi Evrópu, svonefndur Herakles, sé íslenskur að uppruna. Þess vegna var það töluvert áfall fyrir mig að uppgötva að mér hafði yfirsést ein ferskeytla Nostradamusar þar sem segir: ,,Eftir það kemur frá landi á hjara veraldar germanskur leiðtogi til æðstu valda..." Ég tók nú að rannsaka spádómsljóð Nostradamusar að nýju og fann fleiri ferskeytlur sem mér þótti tengjast Íslandi og réttlæta þá túlkun að Evrópuleiðtoginn væri Íslendingur. Af þeim sökum var afráðið að gefa út aðra bók um spádóma Nostradamusar.
Spádómarnir miklu kom út í lok ársins 1990. Hlaut hún einnig ágætar viðtökur. Ekki þótti það draga úr trúverðugleika bókanna þegar ýmsir spádómar þeirra tóku að rætast. Þar á ég meðal annars við um hrun kommúnismans í Austur-Evrópu og Sovétríkjunum sálugu, innrás Íraka í Kúveit og Persaflóastríðið sem fylgdi í kjölfarið. Spádómarnir um stefnubreytingu frá kommúnistastjórn til lýðræðis, eins og þeir birtust í Framtíðarsýnir sjáenda, þótti mér svo ótrúlegir og uppfylling þeirra svo fjarri okkur í tíma, að ég hafði þá aftarlega í bókinni. Reynslan átti eftir að leiða í ljós að einmitt þessir spádómar voru fyrstir til að koma fram. Kennir það okkur að framtíðin er ekki jafn ótrúleg og við ímyndum okkur, heldur er hún ótrúlegri en við getum ímyndað okkur.
Þrátt fyrir góðar viðtökur var ég ekki sáttur við bækurnar. Ástæðan var einkum sú að með þýðingu spádómanna fylgdi hvorki frumtexti ferskeytlanna né fullnægjandi útlistanir á því hvernig t.d. líkingamál, einstök feluorð (anagram) eða grískar og latneskar orðmyndir Nostradamusar voru útlagðar. Lesandinn hafði þess vegna enginn tök á því að sannprófa hvort rétt væri þýtt né forsendur til að túlka inntak spádómanna upp á eigin spýtur. Útgefandinn taldi hættu á því að ef franski textinn yrði hafður með mundi það fæla almenna lesendur frá því að kynna sér innihald bókanna. Auk þess myndi birting frumtextans ekki svara kostnaði né þeirri fyrirhöfn sem af hlytist sökum þess hversu fámennur hópur Íslendinga gæti lesið miðaldafrönsku sér til gagns. Þessi agnúi er hins vegar svo auðséður að það kom mér verulega á óvart að enginn skyldi finna að honum. Má vera að útgefandinn hafi metið stöðuna rétt.
Þegar Bókaútgáfan Reykholt fór þess á leit við mig að ég endurynni spádóma Nostradamusar, með hlutdeild Íslands og íslensku þjóðarinnar í huga, fékk ég kærkomið tækifæri til að bæta um betur. Stórstígar framfarir í tölvutækni, þ. á m. tilkoma margs konar alfræðirita á geisladiskum, svo ekki sé minnst á internetið með skjótum aðgangi að gagnabönkum og grískum, latneskum og fornfrönskum orðasöfnum, hefur gert verkið mun auðveldara viðfangs en áður var. Fyrir vikið hefur verið hægt að grandskoða og endurmeta merkingu sérhvers orðs í ferskeytlunum og á þann hátt tryggja nákvæmari þýðingu en ella.
Orðskýringarnar sem fylgja ferskeytlum Nostradamusar í þessari útgáfu taka einkum mið af spádómsþýðingum franska sagnfræðingsins Jeans-Charles de Fontbrunes. Enda þótt túlkanir hans varðandi framtíðina hafi ekki staðist tímans tönn, svo ekki sé fastar að orði kveðið, verða málvísindalegar rannsóknir hans á frumtexta Nostradamusar ekki dregnar í efa. Á því sviði stendur honum enginn jafnfætis.
Seint verður gert svo öllum líki, og á það ekki síst við um túlkanir á spádómunum, niðurröðun þeirra og í hvaða samhengi þeir eru settir fram. Mér þykir líklegra en ekki að framvindan verði önnur en hér er lýst í smáatriðum. Á hinn bóginn kann að vera að eitthvað af túlkunum mínum hitti í mark. Tíminn leiðir það í ljós.
Reykjavík, 3. nóvember 1996.
Guðmundur Sigurfreyr Jónasson